ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

29 Σεπ 2009

Εκλογές

Σήμερα ας μιλήσουμε λίγο για εκλογές... Οι εκλογές είναι ένας γρίφος. Βλέπουμε καθημερινά μια απίστευτη κονταρομαχία, κυρίως μεταξύ των δύο μεγαλύτερων μονομάχων της πολιτικής μας σκηνής: Του Γιώργου Παπανδρέου και του Κώστα Καραμανλή. (Γιώργος και όχι Γεώργιος: Ο παππούς... Κώστας και όχι Κωνσταντίνος: Ο θείος...).

Οι εκλογές φέτος είναι ένα μυστήριο. Έχουμε απ' τη μια μεριά έναν δοκιμασμένο πρωθυπουργό και φυσικά διαθέτουμε το σαφές δείγμα των ικανοτήτων του. Ή μήπως το δείγμα αυτό δεν είναι σαφές; Ποιος αληθεια μπορεί να είναι σίγουρος πως με άλλον πρωθυπουργό τα πράγματα θα είχαν πάει καλύτερα; Και εξηγούμαστε:

Επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, η χώρα - με εξαίρεση το θλιβερό και τεράστιο κεφάλαιο του Χρηματιστηρίου - ευημερούσε στους εξής τομείς: α) Κοινωνική πολιτική, β) Εξωτερικές υποθέσεις, γ) Οικονομία. Ειδικά δε, στην Οικονομία, πηγαίναμε απίστευτα καλά. Όμως, αγνοούσαμε ότι κινούμασταν κυριολεκτικά με δανεικά!

Με δανεικά πηγαίναμε καλά, την εποχή του Κώστα Σημίτη. Να τα χαίρονται τα κροκοδείλια δάκρυά τους οι σημερινοί υποψήφιοι, ένθεν και ένθεν, οι οποίοι διατυμπανίζουν τοις πάσι πως "ο Κώστας Σημίτης δεν θα έπρεπε να λείπει απ' την καινούργια Βουλή". Και τους πληροφορούμε ότι καλώς λείπει. Θα ήταν κρίμα να υποβάλλουμε τον άνθρωπο στην ανάγκη να πληρώνει τους δυσβάσταχτους τόκους (ως μέλος της κυβέρνησης επέχον την αναλογούσα σ' αυτόν πλέον επιμερισμένη ευθύνη). Η άλλη, η ηθική ευθύνη που τον βαρύνει ολοκληρωτικά, πάει! Ξεχάστηκε!... Σύντομα θα τον δούμε και Πρόεδρο της Δημοκρατίας να κοάζει τα σοφά του τα λόγια.

Ένα καλό πάντως έκανε: Με την αδράνειά του στο θέμα των Ιμίων, κατάφερε να μπερδέψει τους Τούρκους, μα και τους υπόλοιπους ξένους, και δεν ξέρανε τι να κάνουν. Έτσι τους παρέσυρε κι αυτούς σε μια αδράνεια, που εκ των πραγμάτων θα βαραίνει συν τω χρόνω κυρίως για τους Τούρκους και τις ανίερες βλέψεις τους. Διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυροποιείται και, το κυριότερο, οι πολίτες της, αποκτούν αργά αλλά σταθερά, ευρωπαϊκή συνείδηση.

Τα σύνορά μας, πια, είναι σύνορα όλων των Ευρωπαίων. Η αδράνεια ενός ούτως ή άλλως αδρανούς πολιτικού, υπήρξε σωτήρια την καίρια στιγμή και, αν ζούσαμε στη Βυζαντινή Εποχή, πολλοι θα είχαν δει εκείνες τις ημέρες αγίους με φωτοστέφανα να περιφέρονται στον παραπλεύρως της Βουλής προαύλιο χώρο του Συντάγματος, ανάμεσα στα περιστεράκια.

Οι εκλαμπρότατες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε, φέσωσαν την κατοπινή Ελλάδα με πολλά χρέη. Η διπλή θητεία του Κώστα Καραμανλή, στη συνέχεια, δεν κατάφερε εκ των πραγμάτων να κάνει και πολλά. Όμως, είναι αλήθεια πως εξυγιάνθηκαν αρκετοί τομείς που λίμναζαν μέσα στην προηγούμενη διαφθορά. Απ' την άλλη, μολύνθηκαν άλλοι τομείς, οι οποίοι είχαν λίγο αρπάξει από πριν, αλλά με τη Δεξιά φούντωσαν κανονικά. Για παράδειγμα, οι επενδύσεις των κρατικών ασφαλιστικών ταμείων σε δομημένα ομόλογα. Υπήρχε το ξεκίνημα, είχε γίνει επί πρασίνων η αρχή, αλλά κατόπιν το πράγμα πήρε διαστάσεις θριάμβου.

Ο Τσιτουρίδης πλήρωσε ως γνωστόν τα σπασμένα, αν και κατά τη γνώμη μας, υποβόσκει βαθύτερο παρασκήνιο. Σκεφτείτε ότι, με ένα τυχαίο γεγονός (τη δολοφονία ενός διευθυντικού στελέχους κρατικής Δ.Ε.Κ.Ο.) βγήκαν στη φόρα κάτι απίστευτες αμοιβές που ο εκλιπών απολάμβανε. Μισθοί μαμούθ, της τάξης των εκατομμυρίων ευρώ! Όλοι θυμάστε περί ποίου ο λόγος.

Κατόπιν η Ζαχοπουλιάδα... Α, όπου ο άνθρωπος και η βρωμιά του... Κι άρχισαν να παρελαύνουν αποκαλυπτόμενοι ένας-ένας οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μας. Αυταρχικά υπερασπίζονταν τον εαυτό τους, στα κανάλια: "Εγώ έχω την περιουσία μου σε off-shοre εταιρία και αυτό είναι απολύτως νόμιμο. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να με σπιλώνει", έλεγε ο πρώτος... "Εγώ δανείστηκα από την Τράπεζα κάτι τις εκατομμυριάκια κι έφτιαξα τις τρεις-τέσσερις βίλες μου. Τώρα πληρώνω τους τόκους, απ' τη βουλευτική μου αποζημίωση". (Λένε "αποζημίωση" το μισθό τους, λες και παθαίνουν και ζημιά που μας εξουσιάζουν).

Αλλά, δεν καταλάβαινε, λέγοντας αυτά ότι η βουλευτική του αποζημίωση επ' ουδενί δικαιολογούσε το τόσο μεγάλο δάνειο που συνήψε με την Τράπεζα. Ενώ μάλλον οι Τραπεζίτες θα είδαν κι άλλα ως εχέγγυα, που εμείς δεν τα μάθαμε ποτέ. Θα είδαν, φερ' ειπείν, παχυλές καταθέσεις, μάλλον ανεξακρίβωτης προέλευσης. Βατοπέδι, Βατοπέδι, γεμίζουν σάκοι και σακούλια, και οι προσευχές καλά κρατούν.

Τώρα, ο Κώστας Καραμανλής έκανε μια σχετική κάθαρση. Ένα ξεσκαρτάρισμα στελεχών. Όμως, δεν είναι αρκετό... Υπάρχουν ακόμα χαίνουσες πληγές μέσα στην Νέα Δημοκρατία. Και το ερώτημα που θέσαμε νωρίτερα, παραμένει: Μπορούμε, άραγε, να είμαστε σίγουροι ότι ο Κώστας Καραμανλής, ως πρωθυπουργός, κυβέρνησε άσχημα τον τόπο;

Ένας τρόπος υπάρχει για να το διαπιστώσουμε: Να ψηφίσουμε τον αντίπαλό του. Τουλάχιστον έως την Άνοιξη, ας τον δούμε. Αν καταφέρει να μας πείσει, με γεια του, με χαρά του! Θα είναι καλό και για τον ίδιο, διότι θα ζήσει πλουσιοπάροχα και με τιμές τον υπόλοιπο βίο του, αλλά και για τη χώρα, καθώς ενδεχομένως με τις νέες του ιδέες, να φέρει τον πολυπόθητο αέρα της ανανέωσης.

Και πάλι, εδώ είμαστε, να το ξανασκεφτούμε, μέχρι την Κυριακή. Και θα επανέλθουμε με νέο άρθρο.

God Fairy Tales!


myspace layouts

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.