ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

26 Σεπ 2009

Είμαι ελεύθερος

Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ευτυχισμένοι μέσα στη δυστυχία τους. Βαφτίζουν ευτυχία κάθε κακό που τούς συμβαίνει και βρίσκουν έτσι τη δύναμη να προχωρούν μπροστά. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, αυτοί οι ίδιοι (με την αρνητική τους εν γένει στάση) προκαλούν χωρίς να το καταλαβαίνουν τα πιο πολλά άσκημα που συμβαίνουν στη ζωή τους.

Για παράδειγμα: Ένας καλός ποιητής, ποτέ δε θα γίνει ταυτόχρονα καλός επιχειρηματίας. Και αν γίνει, τότε θα πάψει πια να είναι καλός ποιητής. Η ανάγκη του να γράψει με πλούτο και βάθος συναισθημάτων, τον οδηγεί υποσυνείδητα στο να βιώνει εσκεμμένα μια κατάσταση η οποία γεννά έναν τέτοιο πλούτο κι ένα τέτοιο βάθος. Πώς; Μα παρατώντας (αδυνατώντας, εκούσια και εν αγνοία του, να πραγματώσει) κάθε τι άλλο.

Ένα δεύτερο παράδειγμα αφορά τις θρησκείες. Ο πιστός και βαθειά θρήσκος άνθρωπος, βιώνει τη θρησκευτική του μυσταγωγία με τρόπο εντελώς προσωπικό. Τούτη η ενέργεια τού προσφέρει μια αίσθηση αναγέννησης, εξαγνισμού και υπερκοσμικής μετουσίωσης του κάθε κακού που τον διέπει. Καταφέρνει να υπερβεί την ανθρώπινη φύση του - έτσι πιστεύει - και "συνομιλεί με τα θεία". Σαν αντάλλαγμα, γίνεται ένας άτυπος θαυματοποιός που, είτε "ξεματιάζει", είτε "προσεύχεται για τον συνάνθρωπο", είτε έχει γενικά(!) υπερφυσικές ικανότητες.

Όμως, είναι δέσμιος τελικά της πίστης του. Για να μπορεί να "θαυματοποιεί", χάνει σε μεγάλο ως και τεράστιο βαθμό την αληθινή του φύση. Την ανθρώπινη. Δεν ερωτεύεται με φυσιολογικό τρόπο. Δεν ρουφά τις μικροχαρές αν δεν τις περάσει πρώτα μέσα από ένα συμπλεγματικό πεδίο σκέψης, ώστε να τις "ξεσκαρτάρει". Φοβάται να μην αγαπά τον πλησίον του. Φοβάται να μισήσει, ενώ και το μίσος, και ο θυμός, είναι απόλυτα παγιωμένα βιολογικά μας στοιχεία, έχουν δε σκοπό και λόγο ύπαρξης: Νουθετούν τον περίγυρό μας και καθαρίζουν την προσωπική μας ψυχολογία. Προστατεύουν ακόμα-ακόμα το φέρον άτομο από περαιτέρω προκλήσεις και κάθε λογής επιθέσεις. Όταν το μίσος και ο θυμός εκδηλώνονται ελεύθερα και αβίαστα, αφενός το μέγεθός τους ποτέ δεν είναι υπερβολικό κι αφετέρου επιτελούν σημαντικό για το φέρον άτομο έργο.

Ο θρήσκος θα καταπιέσει τα πιο πάνω συναισθήματα κι όταν αυτά τελικά θα βγουν στο φως, θα είναι γιγάντια και σαφώς επικίνδυνα για τον συνάνθρωπό του. Δείτε τους μοναχούς που ασκητεύουν, πόσο - κατά τα λεγόμενά τους - "πειράζονται από τον διάβολο". Και ιδού η εξήγηση γιατί πειράζονται τόσο!

Αν φανταστούμε μια κοινωνία με πολύ πιστά μέλη και κανέναν άπιστο εκεί μέσα, θα φανταστούμε την κόλαση επί της γης... Οι νέοι θα παντρεύονται δίχως να έχουν γνωρίσει το σώμα τους. Δίχως επίσης να έχουν "συνομιλήσει ερωτικά" (όχι απαραίτητα να συνουσιαστούν) με το έτερό τους ήμισυ. Δίχως καμία ελπίδα να χαρούν έστω και παντρεμένοι τη χαρά του έρωτα. Επειδή ο έρωτας έναν μόνο έχει προορισμό: Την τεκνοποίηση... Τι άνθρωποι θα προκύψουν από μια τέτοια πραγματικότητα;

Σιγά-σιγά - τώρα που επανήλθαμε - θα ξεδιπλώσουμε το κουβάρι της ψευτιάς. Του ψεύδους των θρησκειών... Και θα βοηθήσουμε να ελευθερωθούν όσους θέλουν πράγματι να ελευθερωθούν. Να σταθούν κάποτε σε μια στάση λεωφορείου με αληθινά καθαρή την καρδιά τους και να πουν: "Για δες! Αγαπώ τον συνάνθρωπο ειλικρινά. Και τον αγαπώ όχι επειδή μού το επιβάλλει ο Κύριός μου, αλλά επειδή το έχω μέσα μου. Επειδή είναι η ζωτική μου ανάγκη να αγαπώ. Είμαι ελεύθερος. Ελεύθερος επιτέλους"!...


myspace layouts

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.