ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

7 Αυγ 2009

Οι δύο κυρίαρχοι φόβοι

Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Μιλήσαμε, σε προηγούμενη ανάρτησή μας («μικρό στοχασμό»), για το φόβο και την ενοχή. Ο μεγαλύτερος φόβος για τον άνθρωπο, είναι ο φόβος του θανάτου. Τούτος ο φόβος ενυπάρχει – σύμφωνα μάλιστα με πολλούς, a priori – στην ανθρώπινη ψυχή, κατά τρόπο καταλυτικό. Πρόκειται για το γεννήτορα της ενοχής φόβο. Τον πρώτο και κύριο.

Ένας άλλος φόβος, αμέσως κατώτερος στην ιεραρχία, είναι ο λεγόμενος γενετήσιος φόβος. Ο φόβος δηλαδή που προκαλεί τη γενετήσια ενοχή. Τούτος ο φόβος εκπορεύεται από αρχέγονες πρακτικές και αιτιατά, ριζωμένα στην καρδιά του σύγχρονου ανθρώπου με μια διαδικασία που η Ψυχολογία ονομάζει «συλλογικό ασυνείδητο». Με το συλλογικό ασυνείδητο, είναι δυνατό να κουβαλάμε μέσα μας μακρινά ουρλιαχτά λύκων, παρότι εμείς οι ίδιοι ποτέ δεν τα ακούσαμε στη ζωή μας.

Ο γενετήσιος φόβος έχει να κάνει με προϊστορικά γεγονότα, σαν την αρπαγή των πρωτόγονων γυναικών από τους άντρες τους, αλλά και με πανάρχαιους νόμους, όπως η θανάτωση ή ο ακρωτηριασμός των αρπάγων και βιαστών· μα και με πιο κοντινές στις μέρες μας αντιλήψεις, όπως πολύ απλά ο «φόβος της απόρριψης». Η γενετήσια ενοχή, απόρροια του γενετήσιου φόβου, γεννά τη συστολή (την ντροπή), η οποία στην ουσία δεν είναι άλλο, παρά μια καλοζυμωμένη ψυχική σύγκρουση εν εξελίξει.

Τούτα τα λέμε για να καταδείξουμε ότι, οι θρησκείες, βρίσκουν πραγματικά εύφορο έδαφος και μπορούν εύκολα να κάνουν τους ανθρώπους έρμαιό τους, όταν επισείουν τους παραπάνω δύο φόβους. Με το φόβο αφενός του θανάτου, κάνουν θραύση στις μεγάλες ως επί το πλείστο ηλικίες, δεδομένου ότι οι νέοι άνθρωποι δεν πολυνοιάζονται. Ενώ με το γενετήσιο φόβο, θριαμβεύουν στους νέους.

Είναι θλιβερό να βλέπουμε νεαρούς και νεαρές να αισθάνονται συντετριμμένοι, προτού καλά-καλά πατήσουν γερά τα πόδια τους στη γη… Δεκαπεντάχρονα και δεκαεφτάχρονα παιδιά να πέφτουν με σπαραγμό και οδύνη στα πόδια των μαυροντυμένων παπάδων κι ορισμένα από αυτά να τρέχουν στα μοναστήρια για να μονάσουν. Είναι επίσης, τραγικό να υπάρχουν τόσοι και τόσες «θεούσηδες» και «θεούσες», που αντί να αντιμετωπίζονται ως ψυχοπαθείς και να υποβάλλονται σε θεραπεία, να θεωρούνται «ευσεβείς χριστιανοί»…


myspace layouts

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.